Nooit meer thuis

Als haar man zegt dat hij van haar wil scheiden, moet Meriam al haar moed verzamelen om het slechte nieuws aan hun kinderen te vertellen. Hoewel haar leven in duigen valt, probeert ze zich zo goed mogelijk staande te houden. In Nicoline, moeder van een klasgenootje van haar dochter, vindt ze onverwacht een vriendin met wie ze haar zorgen kan delen.

Maar ook Nicoline heeft veel aan haar hoofd. Om onduidelijke redenen lijkt haar dochter steeds ongelukkiger. Als Nicoline erachter komt dat haar kind gepest wordt, besluit ze actie te ondernemen, maar ze wordt van alle kanten tegengewerkt. Zowel het leven van Meriam als dat van Nicoline komt op zijn kop te staan als een van de meisjes verdwijnt. Samen gaan ze op zoek naar de waarheid, een zoektocht die hun levens compleet zal veranderen. Want een moeder doet toch alles voor haar kind?

Als lid van het review team van "Nooit meer thuis" mocht ik het boek al vooruitlezen. De release is voorzien voor 17 mei dus Inge Spaan haar 3e thriller is vanaf dan verkrijgbaar in alle (online) boekhandels.

De proloog start onmiddellijk met een heftige scène die pas veel later een verklaring krijgt. De schrijfster goochelt met veel psychologische elementen doorheen het boek en snijdt een gevoelig onderwerp aan. Wellicht breekt elke moeder haar hart bij het idee dat je kind gepest wordt en doodsangsten uitstaat op het schoolplein. Net zoals Nicoline zou je ze soms in een doosje willen steken en ze beschermen tegen de harde buitenwereld.

Het boek laat je stilstaan bij het dilemma "wat zou jij doen?" Enerzijds wil je je kind van de pesterijen verlossen maar anderzijds is er de kans dat je het nog erger maakt. Die afweging is niet makkelijk en ook Nicoline tast in het duister. Gelukkig vindt ze een vriendin in Meriam wiens dochtertje een klasgenoot is van Tessa. Samen vechten ze elk tegen hun eigen demonen maar de ene let net dat ietsje meer op wat ze zegt en doet ...

Soms ergerde ik mij een klein beetje aan de school die het pestprobleem nie serieus nam en Nicoline wandelen stuurde met een flauw voorstel. De directeur was dan ook niet bepaald een empathisch iemand.

Het boek op zich las heel vlot ... Ik had eerst wat moeite om er in te komen aangezien het boek mij niet onmiddellijk greep. Toen de schrijfster meer los liet over het hoofdpersonage voerde ze de spanning wat op waardoor ik toch wel benieuwd werd welke kant het zou opgaan.
Daardoor piekte het verhaal wat qua spanningsboog maar naar het einde toe verloor ik het weer een beetje. Het slot mocht nog wat meer uitgewerkt worden want ik vond dat er nog meer in zat.

"Nooit meer thuis" is een makkelijk te lezen thriller die niet bol staat van de spanning maar een relaas vormt van een moeder die in het nauw gedreven wordt.

Bedankt aan @harpercollins, @worldofthrillers, @ingespaan voor het digitale recensie exemplaar

Recensie geschreven door ssst_just_one_more_chapter (IG)

Allereerst hartelijk dank aan Harper Collins dat ik de thriller Nooit meer thuis vooruit mocht lezen.

Inge Spaan werkt sinds 2002 als accountant. Door haar dochters blaast ze in 2017 de liefde voor schrijven nieuw leven in. Ze gaat naar de Schrijversacademie, waar ze ondermeer de specialisatie 'thrillers schrijven' volgt. Tegelijkertijd start ze met het schrijven van haar eerste thriller Oververhit. Hiermee neemt ze deel aan een wedstrijd die georganiseerd wordt door uitgeverij Crime Compagnie. Ze behaalt de finaleplaats. Inmiddels heeft Inge Spaan een ebook en, met Nooit meer thuis erbij, drie thrillers op haar naam staan.

De cover van Nooit meer thuis ziet er aantrekkelijk uit. Ik vroeg me meteen af wie de vrouw in het midden is en waarom ze juist daar staat. Verder wilde ik uiteraard weten wie er nooit meer thuis komt. Redenen genoeg om aan het verhaal te beginnen.

'....nooit meer... die twee woorden hoor ik toch, zelfs met mijn handen op mijn oren, en nu zou ik willen dat ik de rest ook had gehoord. Wat is nooit meer? Toch niet... Toch niet dat ik nooit meer naar huis ga? Laten ze mij nooit meer gaan? Kom ik nooit meer thuis? Is dat wat er zojuist is gezegd?...'

Tessa en Benthe zijn klasgenoten en zitten beiden in groep zeven van de Spoorzoeker. Tessa is een buitenbeentje en wordt regelmatig gepest door de kinderen uit haar klas. Dit zorgt ervoor dat ze stil en teruggetrokken is. Het duurt even voor haar moeder Nicoline het geheim van Tessa ontrafelt. Het maakt haar verdrietig en boos dat andere kinderen haar dochter dit aandoen. Iedere moeder wil tenslotte graag dat haar kind geaccepteerd wordt.
Benthe heeft het goed naar haar zin op school maar de situatie thuis is minder rooskleurig. Haar ouders gaan scheiden en dit verloopt in eerste instantie moeizaam. Moeder Meriam heeft regelmatig te maken met een opstandige tiener. Ze wordt er moedeloos van en zou het graag beter willen doen voor haar dochter.
Beide moeders vinden steun bij elkaar in de zorg om hun kinderen. Dan gebeurt er echter iets verschrikkelijks. Eén van de meisjes wordt vermist. Er volgen onzekere en angstige dagen. Wordt de tiener levend gevonden? De zoektocht zal ieders leven voorgoed veranderen.

Inge Spaan heeft een vlotte schrijfstijl. Het verhaal start met een spannende proloog. Hierdoor spelen er meteen allerlei vragen door je hoofd. De hoofdstukken worden afwisselend verteld vanuit Nicoline en Meriam waardoor je een goede indruk krijgt van ieders gedachten en gevoelens. Door de korte hoofdstukken lees je snel nog even verder om te weten te komen hoe het met een bepaalde persoon verdergaat.

De schrijfster snijdt in Nooit meer thuis twee thema's aan. Ten eerste pesten en ten tweede de gevolgen van een scheiding. Dit zijn actuele onderwerpen waar helaas veel te veel kinderen mee te maken krijgen in deze tijd. Hoe zou ik er als moeder mee omgaan als ik in dezelfde situatie zat als de moeders van Tessa en Benthe? Dit is een vraag waar ik regelmatig over nadacht tijdens het lezen van deze thriller.

Ik vond Nooit meer thuis niet heel spannend maar het verhaal zit psychologisch sterk in elkaar. Dit maakt dat je geboeid blijft lezen tot het eind om te ontdekken hoe het afloopt. Helaas was het plot mijn inziens wat minder sterk maar dat doet niet af aan het feit dat het een goed boek is. Ik geef het vier sterren.

Nooit meer thuis gaat over moeders Nicoline en Meriam, die allebei dealen met hun eigen, totaal verschillende problemen. Zo merkt Nicoline dat haar dochter verdrietig thuis komt en niet meer naar school wil. Ze komt erachter dat haar dochter gepest wordt en wil er alles aan doen om het te laten stoppen. Meriam ligt middenin een scheiding, waar natuurlijk niet alleen zijzelf, maar ook haar dochter en zoon erg onder lijden. Dit wordt alleen maar erger als de school zich ermee gaat bemoeien.
Omdat Nooit meer thuis vanuit de ik-vorm uit de perspectieven van beide moeders wordt verteld, krijg je een duidelijk kijkje in hun levens en meningen over elkaar. Hoewel de twee moeders totaal verschillend zijn en totaal verschillende levens hebben, kunnen ze het toch goed met elkaar vinden. Hun band wordt alleen maar beter als een van de dochters plots verdwijnt en ze samen de zorgen kunnen delen. Wordt de dochter nog gevonden?
Met thema’s als pesten en scheiden is het een actueel en herkenbaar boek in deze tijd. Het boek wordt verteld vanuit het ik-perspectief van de twee moeders, afwisselend voor en na de verdwijning van de dochter. Het verhaal speelt zich af in de huidige tijd in Malendorp, een willekeurig, klein, maar hecht dorp in Nederland.
Ik had nog niet eerder iets gelezen van deze auteur, maar ben wel erg benieuwd naar haar andere boeken. Zo heeft ze eerder twee thrillers en een feelgood geschreven.

Nooit meer thuis is een psychologische thriller met een ethisch dilemma. Door de vlotte schrijfstijl en sterke inhoud, las ik het boek met ingehouden adem in één avond uit. Het is een pageturner, niet per se vanwege de spanning, maar omdat het je zo aan het denken zet. Het einde was voor mij wat plots en mocht wel iets langer, maar verder ben ik heel enthousiast over dit boek!