De bloemendochters

De bloemendochters – Tessa Collins

Voor Dalia is Blooming Hall, het landgoed van haar grootouders in Cornwall, haar thuis: hier heeft ze samen met haar vier nichtjes alle zomers tussen de bloemenvelden doorgebracht. Na de plotselinge dood van hun grootmoeder komen de vrouwen samen op het landgoed. Daar doen ze een schokkende vondst: een brief van Dalia’s vader. Zijn identiteit was jarenlang een raadsel, omdat haar moeder al vroeg overleed en haar grootmoeder niets over hem wilde vertellen.
De zoektocht naar haar vader leidt Dalia naar Mexico, waar ze erachter komt hoe haar ouders elkaar leerden kennen, maar waar ze ook op een groot familiegeheim stuit.

Dit is het eerste deel van de Bloemendochters-serie, een meeslepende en avontuurlijke saga over vijf vrouwen, vijf continenten en één groot familiegeheim.

De prachtige cover met dahlia’s trok direct mijn aandacht en daardoor was ik gelijk al heel nieuwsgierig naar dit boek. En na het lezen van de proloog werd die nieuwsgierigheid alleen maar groter.

De prettige en beeldende schrijfstijl van de auteur zorgt ervoor dat het verhaal vlot leest. Je wordt meegenomen van de bloemenvelden bij het landgoed Blooming Hall in Cornwall naar het kleurrijke en avontuurlijke Mexico. Dit wordt zo goed beschreven dat het me weinig moeite kostte om de omgeving van beide locaties voor me te zien. Als ik mijn ogen dicht deed dan was ik er!

Er komen meteen al veel personages om de hoek kijken en dan is het, zeker in de beginfase van het verhaal, fijn om terug te kunnen vallen op de familiestamboom die je voorin het boek vindt.

Er zijn twee verhaallijnen: het heden met dochter Dalia en het verleden (29 jaar geleden) met haar moeder Carmellia. Door de flashbacks naar het verleden kom je er stukje bij beetje achter wat er zich destijds heeft afgespeeld. Hierdoor leer je zowel Dalia als haar moeder erg goed kennen.

Ook de overige familieleden spelen een rol in het verhaal en daardoor kijk ik er al naar uit om de volgende delen van deze serie te gaan lezen. Want welk grote geheim heeft grootmoeder Rose in haar graf meegenomen en hoe zal het de andere nichtjes Soley, Lali, Magnolia en Welwitschie vergaan?

Bloemendochters is een mooi en ontroerend verhaal over familie, vriendschap en op zoek gaan naar je roots.

4 ★

Bedankt HarperCollins voor dit recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Voor HarperCollins Holland mocht ik het e-boek De bloemendochters geschreven door Tessa Collins alvast lezen voordat het uitgebracht werd. Ik had nog niet eerder iets van deze auteur gelezen dus was erg benieuwd. De Bloemendochters is het eerste deel van een vijfdelige serie over vijf vrouwen, vijf werelddelen en familiegeheimen.
Het verhaal begint met de grootmoeder Rose, de oma van Dalia, waar die de hoofdpersoon is in dit boek. Rose haar moeder is bij de geboorte overleden en haar vader is onbekend en is daarom door haar grootouders opgevoed op Blooming hall, een bloemkwekerij in Cornwall. Tijdens het eerste hoofdstuk overpeinsd Rose haar leven en er blijkt iets te zijn waar zij al heel lang mee zit, maar niet durft uit te spreken.
De grootouders van Dalia overlijden kort naar elkaar. Dalia voelt zich radeloos en stuurloos en weet niet of zij haar huidige leven als grafisch ontwerper en verbonden aan de bloemenkwekerij van haar grootouders en familie op deze wijze voort wil zetten.
Bij het uitzoeken van de spullen van haar grootouders vind een nicht van Dalia een brief die door haar vader aan haar oma geschreven is. Impulsief, gedreven door haar eerder gevoelens richting te willen geven aan haar leven, pakt ze bijna het eerste beste vliegtuig naar Mexico om daar de zoektocht naar haar vader te starten. In principe is dit zoeken naar een speld in een hooiberg aangezien zij alleen zijn voornaam weet en dat haar moeder destijds naar Mexico is afgereisd om voor haar studie de Maya opgravingen als archeoloog te onderzoeken.
In Mexico volgen gebeurtenissen en ontmoetingen elkaar snel op. Ook krijg je een tweede tijdlijn in het verhaal van haar moeder 29 jaar eerder. Deze smelten mooi samen hoe verder het verhaal vordert. Ook maak je zijdelings kennis met andere familieleden.
Je krijgt al lezer door de schrijfstijl een mooie indruk van Mexico en de mensen die daar wonen. De schrijfstijl is zo dat het lekker wegleest. Bij de kennismaking met andere familieleden voelde het voor mij nog als los zand, het had weinig toegevoegde waarde voor de huidige verhaallijn. Maar dit zal voor de toekomstige delen waarschijnlijk al nuttige informatie zijn.
Ik wil eerlijk zijn er was één kleine minpuntje die mij persoonlijk stoorde. Bij de vertaling werden de oma en opa niet gewoon naar het Nederlands vertaald, maar bleven mum en dad.
Al met al een lekker boek, ik ben benieuwd naar de volgende delen en hoop dan ook dat we nog wel wat van Dahlia horen en de mensen die zij ontmoet heeft en in haar leven zijn gekomen in Mexico.