Alle moeders haten mij

Er zijn van die boeken die je al bij de titel in zijn greep hebben en Alle moeders haten mij was zo’n boek. Lucky me dat ik een recensie-exemplaar mocht ontvangen en ik kan je zeggen, dit boek heeft niet lang ongelezen op de plank gelegen.

Zoals ik hierboven al schreef, de titel pakt je gelijk. Soms kan dat ook betekenen dat de titel fantastisch is, maar de inhoud niet zo. Maar gelukkig is dat met Alle moeders haten mij niet het geval. Het is een spannend, tof en origineel verhaal. Met een soort subtiele spanning tussen de pagina’s, waar je maar moeilijk je vinger op kunt leggen, is dit een boek dat je onmogelijk weg kunt leggen. Je wilt gewoon niet stoppen met lezen, dus niet zo gek dat ik het boek in één dag heb uitgelezen. Ook is de schrijfstijl heerlijk vlot. Hoofdpersoon Florence is niet bepaald likeable, maar daardoor is ze op een bepaalde manier nog leuker als FMC? Heel knap hoe de auteur dat voor elkaar heeft gekregen.

Ook ligt er een grappige, bijna cynische ondertoon in het verhaal. Het boek is humoristisch, ondanks dat het echt wel een thriller is. Maar tegelijk bevat Alle moeders haten mij ook een belangrijk onderwerp. Want hoe ver ga je? Wat doe je voor je kind? Dus naast een vermakelijke thriller, zet dit boek je ook nog echt aan het denken. En de manier waarop de auteur het verhaal heeft neergepend is gewoon verslavend. Dus wat wil je nog meer?

Ja, dikke tip deze hoor! Spannend, humoristisch en een vlotte schrijfstijl? Het perfecte boek voor in de koffer deze zomer. Of gewoon voor nu, dat kan ook natuurlijk!

Deze recensie verscheen eerst op www.favoritez.nl

Alle moeders haten mij – Sarah Harman

Florence Grimes, feestbeest en voormalig zangeres in een populaire girlband, heeft maar één reden om elke dag uit bed te komen: haar tienjarige zoon Dylan. Tijdens een schoolreisje verdwijnt Alfie Risby, de pestkop van haar zoon en erfgenaam van een zakenimperium. Wanneer Dylan als hoofdverdachte wordt aangewezen, doet Florence er alles aan om hem vrij te pleiten. Het enige probleem: alle andere moeders haten haar. En Florence heeft een reden om te vermoeden dat Dylan misschien niet zo onschuldig is als ze zo graag zou willen geloven...

Begin van dit jaar kreeg ik van Harper Collins een vooruitexemplaar van Alle moeders haten mij, de debuutroman van Sarah Harman. En wat heb ik genoten van haar vlotte schrijfstijl met heel veel droge humor en hier en daar een vleugje sarcasme.

Het hoofdpersonage Florence is niet alleen een echt feestbeest, maar ook een enorme chaoot. Haar nieuwe (en tevens enige) vriendin Jenny is in alles absoluut haar tegenpool. Rondom Florence ontstaan voortdurend hilarische situaties die steevast voor nog meer chaos zorgen.

In het begin is het verhaal nog niet al te spannend, maar door de korte hoofdstukken die vaak eindigen met een kleine clffhanger, blijf je toch nieuwsgierig verder lezen. Maar al gauw krijgt het verhaal meer vaart, stijgt de spanning en volgen er een paar leuke plotwendingen.

Alle moeders haten mij is een aanrader als je van thrillers met veel humor houdt.

4 ★

Bedankt HarperCollins voor dit recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

Alleen al de titel maakte me nieuwsgierig naar het boek!
Alle moeders haten me is het debuut van auteur Sarah Harman en mocht ik lezen voor harper collins voor de release datum.

In alle moeders haten me gaat het over Florence Grimes een voormalig leadzangeres van een girlband, chaotisch , feestbeest , maar vooral moeder van haar 10 jarige zoon Dylan.
Dylan zit op de chique school in de buurt waar de moeders op het schoolplein paraderen met hun rijkdom en waar Florence vooral het buitenbeentje is.
Wanneer Dylan terugkomt van een schoolreisje en zijn klasgenootje Alfie vermist is blijkt Dylan de laatste te zijn geweest die hem gezien heeft.
En wanneer Dylan dus als hoofdverdachte gezien wordt, doet Florence er alles aan om hem niet meer verdacht te laten zijn.
Met niet altijd de meest logische en slimme acties tot gevolg.

Deze thriller zit vol met humor die er vanaf de eerste bladzijde al doorheen komt door de woordkeuzes en de gedachtengang van Florence die je goed meekrijgt.
Hierdoor komt er met enige regelmaat een lach tevoorschijn en leest het goed snel weg.
Doordat de hoofdstukken kort zijn vlieg je echt door het verhaal heen.
Een leuke thriller dus als je dat stukje humor erin waardeert en houdt van korte hoofdstukken.
Wel vond ik er zeker op het begin dat de vaart in het verhaal een beetje miste wat overigens later in het boek wel meer kreeg , maar door de manier van schrijven bleef je geboeid lezen en wilde je weten hoe het verhaal verder ging.
Hierdoor was het zeker een vermakelijk boek om te lezen en heb ik met enige regelmaat moeten lachen om de acties die Florence nou weer uithaalde met of zonder mede moeder Jenny.
Al miste het voor mij dus wel een beetje de echte spanning die van een thriller verwacht

Dus kan je humor in een thriller wel waarderen dan is het zeker de moeite waard om dit boek eens te lezen.

Ik kreeg van @Harpercollins_holland de kans om dit boek te lezen voor de officiële releasedatum, waarvoor dank!
‘Alle moeders haten mij’ speelt zich af in Shepherd’s Bush, een voorstad van Londen. Florence is jonge moeder van de 10-jarige Dylan, die naar school gaat in de chique en rijke buurtschool. Florence zelf is een notoir feestbeest en was in een vorig leven lead zangeres in een populaire girlband, maar is hier door omstandigheden mee moeten stoppen.
Tijdens een schoolreis verdwijnt Alfie Risby, één van de jongens uit Dylans klas en tevens zijn grootste pestkop, maar ook de zoon van één van de rijkste mannen uit de omgeving. Wanneer Florence de rugzak van Alfie onder het bed van Dylan vindt, gaan de poppen aan het dansen. Florence zet alles op alles om ervoor te zorgen dat haar zoon niet beschuldigd wordt van medeplichtigheid in de ontvoering van Alfie.
Wat volgt is een opeenstapeling van zeer bizarre beslissingen van Florence, die telkens een luide ‘Wat doe jij nu?’ opriep bij mij in mijn zetel.
‘Alle moeders haten mij’ is een zeer vlot te lezen verhaal, door de korte hoofdstukjes die vaak met een cliffhanger(tje) eindigen. Toch vond ik dat er in de eerste helft van het boek wat vaart miste. Aan het einde van het verhaal komt die snelheid er dan toch, jammer genoeg op een manier waarvan ik dacht dat alle verhaallijnen snel snel afgehandeld moesten worden.
Op zich toch graag gelezen, ik heb ook wel hardop gelachen met sommige van Florences uitspattingen, maar voor mij niet echt de beste thriller van het jaar.

Het debuut van Sarah Harman is een verfrissende thriller. Het boek is een combinatie van een mysterie, humor en ouderschap.

Florence Grimes, feestbeest en voormalig zangeres, heeft één reden om elke dag uit bed te komen: haar zoon Dylan. Tijdens Dylans schoolreisje verdwijnt Alfie. Wanneer Dylan als hoofdverdachte wordt aangewezen, doet Florence er alles aan om hem vrij te pleiten.

Vanaf de eerste bladzijden drijft Florence de spot met de upperclass. Het grappige zit voor mij in de woordspelingen en de woordkeuzes die tot de verbeelding spreken. Florences gedachten en de absurde gebeurtenissen die zij meemaakt, deden me soms een beetje denken aan de film Triangle of Sadness. Ongelijkheid en de betekenis van geld spelen in beide een grote rol. Florence is namelijk een alleenstaande moeder en ze weet soms maar net de eindjes aan elkaar te knopen. Hiermee is ze het tegenovergestelde van de andere moeders, die lijken te zwemmen in het geld.

Aan het begin is de spanning ver te zoeken. Pas later in het boek ging mijn hart sneller kloppen door de gebeurtenissen. Desalniettemin werd ik direct het verhaal ingezogen door de verdwijning en de avonturen die Florence in haar eigen “zoektocht” beleeft.

In het verhaal komen merkwaardige personages voor. Zo is Jenny, een andere moeder en een vriendin-in-wording, de menselijke vorm van iemand een spiegel voorhouden. En is de ex-man van Florence een manipulatieve vent, die ik door de telefoon zou willen trekken.

Alle moeders haten mij is meer dan een mysterie, omdat het indirect veel maatschappelijke onderwerpen aantikt. Het boek gaat over vriendschap, buitensluiting, ouderschap en hoe ver je zou gaan voor je eigen kind. Bovenal gaat het om rijkdom versus armoede en als Amerikaanse een plek vinden in de high society van Londen.

*Onderdeel van het reviewteam van World of Thrillers, hierdoor heb ik het boek vooruit mogen lezen.