Het idee voor mijn roman Ik vergeet je niet ontstond door het televisieprogramma Het mooiste meisje van de klas. Op het oog kan iemand perfect lijken en een jaloersmakend leven leiden, maar weet je eigenlijk wel wat iemand vanbinnen echt voelt? Wat er achter dat masker van die eeuwige glimlach en dat perfecte leventje schuilgaat?
Ik voelde flink wat druk op mijn schouders tijdens het schrijven van Ik vergeet je niet. Mijn vorige roman Ik mis je won de verkiezing feelgood van het van het jaar en ik maakte de overstap naar HarperCollins Holland. Een nieuwe, grote uitgever, kon ik die verwachtingen wel waarmaken?
Het boek zelf bezorgde me ook wel wat hoofdbrekers, want het combineren van zwaardere thema’s en het luchtige gevoel van feelgood is best wel een uitdaging. Ik lees zelf niet zo graag zware of te emotionele boeken, dus die kant mocht het zeker niet opgaan. Maar tegelijkertijd vind ik het mooi om te schrijven over levensechte thema’s en het leven bestaat natuurlijk niet alleen maar uit hoogtepunten. De juiste balans vinden, dat was dus best een uitdaging.
In Ik vergeet je niet draait het om de twee zussen Maddy en Elisa. Maddy heeft altijd in de schaduw gestaan van haar zus Elisa, het perfecte meisje, dat op handen gedragen werd door hun ouders. Maar Elisa is er al veertien jaar niet meer.
Wanneer Maddy oog in oog staat met Frenkie, de knappe ex-vriend van Elisa, voelt ze zich meteen tot hem aangetrokken. Het liefst houdt ze deze Frenkie ver op afstand. Hij is de ex van haar overleden zus én hij brak Elisa’s hart vlak voor zij stierf. Toch kan ze hem niet vergeten en deze ontmoeting gooit haar leven compleet overhoop. Want wat is er nu eigenlijk gebeurd tussen Frenkie en Elisa en klopt dat perfecte plaatje in haar hoofd eigenlijk wel?
Het is een roman geworden met een mix aan emoties. Een roman over zwaardere onderwerpen, maar dan wel in een luchtig en tegelijkertijd levensecht jasje. Een verhaal met misschien een traan, maar zeker ook met een lach. De eerste recensies heb ik nagelbijtend afgewacht. Inmiddels durf ik weer adem te halen, want wat een enorme liefde heeft dit boek al mogen ontvangen. Ik zweef al weken op een megagrote wolk en ben zo ontzettend blij met al die mooie woorden! Ben je van plan om deze roman te gaan lezen? Heel veel plezier gewenst! En natuurlijk hoor ik heel graag wat je ervan vindt!
Gillian King over Ik vergeet je niet
deel dit artikel
Andere verhalen
- Volgend artikel Een zomer vol liefde!
- Vorig artikel Susan Wiggs over Het mooiste verhaal