Op 24 oktober verschijnt haar nieuwste feelgoodroman Wie ik ben zonder jou. Speciaal voor World of Romance vertelt Susan Muskee over het schrijfproces, hoe de personages tot leven kwamen én… wat dit boek te maken heeft met een cactus.
Nooit meer hetzelfde
Soms zijn er momenten waarop je weet: vanaf nu is mijn leven nooit meer hetzelfde. Nee wacht, dat is de tekst van mijn vorige boek. Het idee dáárvoor ontstond op een heel helder moment: tijdens het autorijden op de A1, ter hoogte van het tankstation vlak voor Apeldoorn. Maar het idee voor Wie ik ben zonder jou… was er ‘ineens’.
Wie ik ben zonder jou
Wat als je jezelf opnieuw moet uitvinden? Wat als je alles helemaal gepland had met degene van wie je dacht dat het de liefde van je leven was, maar dat ineens allemaal weg is? De zin ‘wie ik ben zonder jou’ bleef maar rondspoken in mijn hoofd, tot ik besefte dat het de titel van dit boek moest zijn.
Dus ja, wat doe je dan? Ik kroop achter de computer en begon te schrijven. Het schrijfproces voor Wie ik ben zonder jou begon ook echt met wat nu het allereerste hoofdstuk is: een vrouw van 27 (Joy) op een bankje in het park, nadat haar hele leven in elkaar is gestort (in haar ogen, dan). Ik zag Joy meteen voor me: koffer aan haar voeten, ziel onder haar arm. En zoals dat dan gaat, werd die situatie steeds duidelijker. ‘Ineens’ schoof Frida aan: een 72-jarige die op een soortgelijk punt in haar leven zit en óók niet weet hoe ze verder moet, nu ze weduwe is van de liefde van haar leven.
Joy had haar leven helemaal uitgestippeld, Frida heeft dat leven gehad. Allebei staan ze stil. Allebei moeten ze verder, en allebei weten ze niet hoe.
Omhels de cactus
Nu weet ik niet hoe het met jou zit, lieve lezer, maar Joy is dus zo iemand die dan een stapel zelfhulpboeken koopt en daar het antwoord in zoekt. En weet je hóé leuk het is om titels van zelfhulpboeken te verzinnen? Alles wat in Wie ik ben zonder jou terugkomt is honderd procent fictief, maar het had echt waar kunnen zijn. Mijn persoonlijke favoriet: Omhels de cactus. Want ja, soms moet je gewoon de prikkelende momenten aangaan. Of dat nou betekent dat je je ex de waarheid zegt of gewoon de haag moet snoeien (wat je al tijden uitstelt). Óf misschien doe je wel iets wat de koers van je leven (én de liefde) ineens helemaal verandert…
Signeertour
Ik ga dit najaar met Wie ik ben zonder jou op een grote signeertour door het hele land, en het lijkt me geweldig om je tijdens een van die signeersessies te ontmoeten. Ik beloof je dat ik iets liefs in je boek zet (en dat ik er géén cactus in teken). Check mijn social media-kanalen om te weten of ik bij jou in de buurt ben. Hopelijk tot dan!
Veel liefs,
Susan
