Op roadtrip met een knappe Schot? Daar zeggen wij geen nee tegen! In Een schot in de roos neemt Iris Visser je mee naar Schotland waar Floor op zoek gaat naar naar haar vader. Meer weten over het verhaal en het schrijfproces? Lees dan nu de blog van Iris Visser!
Verschillende ideeën
Goed, de locatie was dus bepaald en voor de verhaallijn passeerden verschillende ideeën de revue (die overigens misschien ooit alsnog geschreven gaan worden). Toen ik in de bijrijdersstoel zat en over de A32 reed wist ik het: het moest een roadtrip worden! Het idee voor een documentairemaker diende zich al snel aan. Waar de documentaire over zou gaan? Dat vond ik in de eerste instantie bijzaak: de relatie tussen Floor en haar chauffeur was voor mij op dat moment de belangrijkste verhaallijn. Op dat punt had de documentaire zelfs over kilts gemaakt van Schotse Hooglander wol kunnen gaan (bestaat niet, maar had gekund).
Serieuzere toon
Maar toen diende het idee van de zoektocht naar haar verloren vader zich aan en met zo’n onderwerp kan de verhaallijn over de documentaire natuurlijk geen bijzaak zijn. Eerst twijfelde ik: ik had nog niet eerder een verhaal met zo’n grote, serieuze lijn geschreven. Toch besloot ik het te proberen en met vlagen vond ik dat heel lastig. Desondanks is het gelukt en het resultaat is een romantische komedie met een iets diepere laag dan mijn eerdere werk.
Van chagrijnige whiskybrouwer naar muziekjournalist
Owen heeft in mijn hoofd verschillende beroepen gehad. Zo was hij eerst de botte eigenaar van een whiskybrouwerij die Floor om moest kopen om met haar op pad te gaan. Uiteindelijk kwam ik op het idee om hem een muziekjournalist te maken. Omdat Floors vader twintig jaar geleden in een bekende Schotse rockband zat, vond ik het leuker als Floors chauffeur ook een goede motivatie had om hem te vinden. Het maakte hem – vond ik – een interessanter personage en de match tussen Owen en Floor iets minder toevallig.
Invulling van scènes
Eén van de leukste dingen aan het schrijven van dit verhaal, was dat ik enkele weken voordat ik begon zelf een roadtrip door Schotland had gemaakt. Net als Floor had ik geen rijbewijs (omdat ik geen examen had gedaan, niet omdat… nou ja, lees het boek maar) en werd ik door een hele leuke chauffeur (die ik al tien jaar ken, niet eentje die ik van de straat in Edinburgh had geplukt) door dit prachtige land gereden. Verschillende dingen die ik daar heb gezien komen ook terug in het verhaal: van de enorme gaten in de wegen (met name op Isle of Skye is het echt net alsof je over een stuk emmentaler rijdt) tot de waarzegster die op Lawnmarket verschillende voorbijgangers achter haar enorme paraplu trok om hen de toekomst te voorspellen.
Hopelijk genieten jullie net zo van dit avontuur als ik heb gedaan en voelt het een beetje alsof je zelf door de prachtige Schotse landschappen rijdt. Enne, ik gun iedereen een Owen als chauffeur (al krijg je dan waarschijnlijk wel iets minder van de landschappen mee 😉).
Liefs Iris
